Читать онлайн
Жонка на гадзiну
Жонка на гадзiну
Гісторыйкі з розных сфер на вясёлы манер
© Сідарэйка А. П., 2019
© ТДА «Выдавецтва “Чатыры чвэрці”», 2019
Андрэй Сідарэйка
З гумарам аўтар пасябраваў даўно. Першую гумарэску напісаў падчас вучобы на факультэце журналістыкі Беларускага дзяржаўнага ўніверсітэта. З ёю дэбютаваў у рэспубліканскім часопісе сатыры і гумару «Вожык» яшчэ ў 2009 годзе.
З таго часу ў творчым багажы пісьменніка з’явілася шмат вясёлых твораў. Іх жанравая палітра разнастайная. Гэта гумарэскі, іранескі, былі, фельетоны, міні-п’есы.
З чаго ў гумарыстычных творах смяецца аўтар? З чалавечых хібаў і заганаў, лайдакоў. Адлюстроўвае адвечныя ўзаемаадносіны мужчын і жанчын, выкрывае негатыўныя з’явы паўсядзённага жыцця, распавядае цікавыя студэнцкія і навагоднія гісторыі.
Калі казаць пра сур’ёзнае, то Андрэй Сідарэйка выступае і з апавяданнямі ў рэспубліканскіх выданнях краіны. Двойчы станавіўся лаўрэатам конкурсу апавяданняў Выдавецкага дома «Звязда».
Аўтар зычыць усім быць вясёлымі і шчаслівымі!
Гісторыйкі
Сідарава каза
Вясковыя гісторыйкі
Была ў мяне карова
Чалавек я вясковы. Люблю жыўнасць, прыроду. І карова ў мяне была. Зойкай звалі. Думаеце, мужчыны кароў не трымаюць? Трымаюць. Але калі ўжо распавядаць, то ўсё па парадку.
Прыходжу я на кірмаш. Бачу, чалавек карову прадае. Я – да яго.
– Колькі малака дае? – пытаюся.
А ён – мне:
– Ды тры разы па вядры.
Прызнацца, я, дурань, не ўдакладніў, менавіта чаго дае: малака, кефіра, смятаны альбо чаго іншага. Толькі падумаў: «Ого! Ну, два вядры, гэта я разумею. Гэта ва ўсіх так. Але каб тры!»
– А якое ж вядро? – распытваю ў чалавека далей.
– Ды вось пятнаццацілітровае заўсёды з сабою браў, дык амаль па поўным і давала, – адказвае ён.
– А ці не падманваеце?
– Навошта мне маніць? Купіце – і паглядзіце самі.